من از خدا که تو را آفرید، ممنونم
از آنکه روح به جسمت دمید، ممنونم
از آنکه مثل بت کوچکی تراشت داد
از آنکه طرح تنت را کشید ممنونم
تو راه میروی اندام شهر می لرزد
من از تمام درختان بید ممنونم
چقدر خوب و قشنگی! چقدر زیبایی!
من از خدا که تو را آفرید، ممنونم..
ماه بانوی مادر
همینطور پررنگ درزندگی من بمان
برای آنروزها که دستانم از شدت پیری به لرزه خواهند افتاد، دستان تورا برای لمس میخواهم، برای آنروزها که سوی چشمانمرو به اتمام باشد، تو تنها تصویرِ مقابلِ دیدگانم باش، برای ابدیت برای تمامِ خندههای از ته دلم ... تا همیشه کنارم بمان